Uwielbiasz jeść słodkości i nie możesz się opamiętać? Chcesz wiedzieć, jak pokonać uzależnienie od cukru? Walka nie będzie prosta, ale da się to zrobić. Musisz jednak być zdeterminowana i gotowa wziąć zdrowie w swoje ręce i o nie zawalczyć. Cukier jest bardzo szkodliwy, dlatego najlepiej ograniczyć go do minimum. Jak to zrobić? Podpowiadamy!
Uzależnienie od cukru – objawy
Wszechobecny cukier nie wnosi do naszego organizmu nic, oprócz pustych kalorii. Znajduje się niemal wszędzie i naprawdę ciężko jest z niego całkowicie zrezygnować. Obecny jest nie tylko w słodyczach, ale i w napojach, a nawet w pieczywie czy makaronie. Powszechnie wiadome jest, że od spożywania cukru można się uzależnić. Jeśli uważasz, że jedzenie zazwyczaj jest dla ciebie niesłodkie, do kawy czy herbaty wsypujesz 4 łyżeczki cukru, cukier dodajesz nawet do obiadu, to może oznaczać, że jesteś uzależniona. Uzależnienie od cukru może objawiać się także ciągłą chęcią zjedzenia czegoś słodkiego, nawet gdy jesteśmy najedzeni.
Należy pamiętać, że zbyt wysoki poziom cukru może prowadzić przede wszystkim do hiperglikemii oraz zaburzeń układu krążenia. Poza tym negatywnie wpływa na mózg i może zapoczątkować degradację komórek mózgowych powodującą Alzheimera. Oprócz tego przyspiesza również proces starzenia się skóry wywołując tak zwaną glikację. Jest to proces, w którym cząsteczki cukru przyczepiają się do białek, na przykład kolagenu i niszczą je. Kolagen jak wiadomo wpływa na utrzymanie dobrej kondycji skóry. Warto więc zastanowić się, jak pokonać uzależnienie od cukru! Nadmiar cukru w diecie prowadzi do procesów zapalnych w organizmie, a w konsekwencji może leżeć u podstaw zmian nowotworowych. To również wstęp do insulinooporności: ciągłe dostarczanie cukru sprawia, że zaburzony zostaje proces wydzielania insuliny.
Uzależnienie od słodyczy: test
Czy jesteś uzależniona od słodyczy? Czy po prostu jak każda z nas lubisz słodki smak, co jest w pełni naturalne: słodkie jest mleko matki, więc przyzwyczajamy się do słodkości już od urodzenia. Nasi praprzodkowie traktowali słodki smak jako wyznacznik tego, że dany pokarm nie jest trujący. O ile ta wiedza była przydatna tysiące czy setki lat temu, dziś, kiedy dostęp do słodyczy jest niemal nieograniczony, jest dla nas zgubna. Czy dotyczy Cię uzależnienie od słodyczy? Zrób test i sprawdź, na ile pytań odpowiedziałaś twierdząco:
- Słodycze codziennie pojawiają się w Twoim jadłospisie
- Czujesz ssanie w żołądku podobne do głodu o trudno Ci powstrzymać się przed sięgnięciem po coś słodkiego.
- Gdy masz ochotę na słodkości, nie możesz się na niczym skupić.
- Nie kontrolujesz ilości zjadanych słodyczy i nie potrafisz powiedzieć stop nawet wtedy, gdy zdajesz sobie sprawę z tego, że powinnaś.
- Gdy nie masz pod ręką słodyczy, odczuwasz niepokój, a nawet lęk.
- Sięgasz po słodycze na pocieszenie, by poradzić sobie ze stresem lub lękiem.
- Złości Cię, gdy ktoś zwraca uwagę na to, jak często sięgasz po słodycze.
Uzależnienie od słodyczy
Jednym z rodzajów uzależnienia od cukru jest nadmierne spożywanie słodyczy. Słodycze zawierają w sobie łatwoprzyswajalne i bardzo niezdrowe cukry. Jedząc je następuje podwyższenie poziomu glukozy w organizmie, a następnie wyrzut insuliny. Po gwałtownym spadku glukozy zaczynamy odczuwać głód i ochotę na słodycze. Sięgając po następnego cukierka czy czekoladę wpadamy w błędne koło. Należy też rozdzielić dwie rzeczy: uzależnienie fizyczne i psychiczne. Fizyczne uzależnienie od słodyczy to właśnie częste uczucie głodu i zaspokajanie go cukrem. Psychiczne uzależnienie objawia się ciągłym myśleniem o słodkościach lub nawet wyobrażaniem sobie, że jemy coś słodkiego, co zaczyna sprawiać przyjemność. Przykładem psychicznego uzależnienia jest także traktowanie słodyczy jako nagrody za wykonane zadanie albo obowiązkowe jedzenie czegoś słodkiego po sytym posiłku, nawet gdy nie jesteśmy już głodni.
Jak pokonać uzależnienie od cukru?
Jeśli zauważyłaś, że nie możesz opanować jedzenia słodyczy lub nadmiernie spożywasz cukier, musisz zacząć z tym walczyć. Jednym ze sposobów jest przejście na dietę niskowęglowodanową, która polega na wyeliminowaniu cukrów prostych. W trakcie tej diety należy jednak spożywać produkty, które dostarczą organizmowi odpowiednio dużo energii w postaci węglowodanów złożonych lub tłuszczy. Mogą to być białka albo produkty pełnoziarniste oraz tłuszcze nasycone. Dodatkowo należy zwracać uwagę, by spożywane produkty miały jak najmniejszy indeks glikemiczny. Po kilku dniach poziom cukru we krwi zacznie się stabilizować, a ty przestaniesz mieć ochotę na słodycze.
Walcząc z uzależnieniem od cukru warto też zadbać o stałe pory posiłków i odpowiednie przerwy między nimi. Po jedzeniu wzrasta poziom insuliny. Gdy spada nasz mózg dostaje informację “jestem głodny”. By ten schemat działał prawidłowo nie możemy raz po raz dorzucać do pełnego już brzuszka przekąsek i słodkich napojów. To zaburza i ciągle podnosi poziom cukru we krwi.
Dieta pomoże w walce z uzależnieniem fizycznym, ale co z psychicznym?
Aby pokonać uzależnienie psychiczne od cukru należy nieco “oszukać” mózg. Zawsze, gdy mamy ochotę na coś słodkiego, należy sięgnąć na przykład po słodki owoc. Tak naprawdę fruktoza też jest cukrem rozkładanym następnie w wątrobie do glukozy, jednak oprócz cukrów owoce zawierają też witaminy i – co ważne – błonnik. Ten ostatni sprawia, że czujemy się bardziej syte. By było to możliwe produkty z błonnikiem należy popić wodą – dzięki niej spęcznieje w przewodzie pokarmowym.
Świetnym zastępstwem słodyczy będą też wafle ryżowe posmarowane miodem albo bakalie. Natomiast kawę czy herbatę warto słodzić zamiennikami cukru jak miód, stawia czy ksylitol. Oczywiście, aby pokonać uzależnienie od cukru, trzeba też sporo samodyscypliny i determinacji. Jeśli zmagasz się z tym problemem, to trzymamy kciuki i życzymy powodzenia!
Detoks cukrowy – objawy odstawienia cukru
Pierwsze dni na detoksie cukrowym zazwyczaj nie są łatwe. Organizm łatwo się nie poddaje i domaga dotychczas dostarczanego łatwego paliwa. Mogą towarzyszyć Ci:
- rozdrażnienie,
- obniżony nastrój,
- senność,
- wahania apetytu,
- niechęć do określonego jedzenia, nawet tego, które wcześniej lubiłaś,
- wilczy głód i nieopanowana ochota na słodycze,
- bóle głowy,
- trudności z koncentracją,
- nudności.
To normalne! Musisz to po prostu… przeżyć. Już za kilka dni zapomnisz o tym, co przechodziłaś i poczujesz się znacznie lepiej. Po prostu przetrwaj!
Zobacz też: